W obrębie wszystkich zesta­wów znalazły się słowa z kategorii doświadczenia sensorycznego: wzro­kowego (kolory, kształty, cechy, przestrzeń), z kategorii doświadczenia kinestetycznego, dotykowego oraz zestawy z kategorii słów abstrakcyj­nych. Na każdej kartce zapisano dwa słowa polskie oraz odpowiadające im znaczeniem dwa słowa japońskie. Pary słów rozłożono tak, że pierw­szemu z pary słów polskich odpowiadało słowo japońskie stojące bądź na pierwszym, bądź na drugim miejscu; kolejność miejsca nie miała określo­nego porządku.W eksperymencie prowadzonym przez S. Tsuru (1933) użyto bodźca werbalnego i wzrokowego. W eksperymencie gruzińskim tylko wzroko­wego, czyli badany miał głośno przeczytać treść kartki, po czym przystę­pował do przyporządkowania par słów. W badaniach S. Rogalińskiej (1968) zastosowano tylko percepcję słuchową, ponieważ zasadniczym ce­lem badania było przeprowadzenie próby w zakresie czucia związków w planie ekspresji fonicznej znaku językowego.

Katarzyna Kołakowska

Jeśli szukasz sposobu na spędzenie wolnego czasu w rozrywkowy sposób to super, że trafiłeś właśnie na mój blog. Mam nadzieję, że moje wpisy Cię zainspirują i zostaniesz gościem mojego bloga na dłużej!